Αναζητώντας τα παλιά αριετταδόρικα άσματα
της Ληξουριώτικης μουσικής παράδοσης
Σκέψεις πάνω στην εκδήλωση του Σωματείου – Ο Πάλιος-
Μεγάλο μερίδιο μέσα στον κεφαλονίτικο πολιτισμό και της παράδοσης,
κατέχει η μουσική ιστορία του νησιού, που ποικίλει στη δημιουργία της
και η οποία στις απαρχές της χάνεται στα βάθη των αιώνων.
Αποτελούν δε ιδιαίτερο κομμάτι της, η αριέττα και η καντάδα,
ακούσματα που λίγο πολύ σε όλους μας είναι γνωστά, μάλιστα δε
χαρακτηρίζουν το νησί μας, καθώς και τα άλλα Επτάνησα.
Έχουν ειπωθεί αρκετά για το τι είναι αριέττα και το τι είναι
καντάδα, φυσικά η δεύτερη είναι επέκταση της πρώτης, θα λέγαμε και
ότι η καντάδα παρουσιάζεται και ως εξέλιξη της αριέττας.
Όμως, οι αριέττες που κατά καιρούς έχουν εκδοθεί ή ακουστεί σε
μουσικές εκδηλώσεις, χωρίς να μειώνουμε την αξία τους, φέρονται
«αλλοιωμένες ή διασκευασμένες» μέσα στο ευρύτερο πλαίσιο της
εξέλιξής τους. Δηλαδή, οι αριέττες που σήμερα ακούγονται, έχουν τη
σφραγίδα του μουσικού μελετητή και επεξεργαστή τους, με αποτέλεσμα
να χαθεί ένα μεγάλο μέρος από τους παλιούς ήχους, «τα αφτιασίδωτα
αυθεντικά ακούσματα».
Αναμφισβήτητα όλοι οι μουσικοί που έχουν ασχοληθεί, κυρίως
με τις αριέττες, έχουν προσφέρει αξιόλογες εργασίες πάνω σ’ αυτό το
είδος τραγουδιού, βάζοντας την ταυτότητά τους. Έτσι, ωραιοποίησαν
τις μελωδίες, τις διασκεύασαν, με αποτέλεσμα να χαθεί το παλιό ύφος
αυτών των τραγουδιών. Το αποτέλεσμα ήταν να παραμεριστούν τα
παλιά ακούσματα, η μεγάλη ποικιλία μελωδιών και στίχων που υπήρχαν.
Ο βασικός σκοπός της Πολιτιστικής Εκδήλωσης του
Πολιτιστικού Σωματείου – « Ο Πάλιος » Ληξουρίου, στις 31 Μαρτίου,
Κυριακή, στην Ιακωβάτειο Βιβλιοθήκη- Μουσείο, ώρα 6:00 μ.μ. , είναι
να φανερωθούν μέσα από αρχειακό υλικό (έγγραφο και φωνητικό) παλιά
αυθεντικά ακούσματα, δείχνοντας μια ταυτότητα έκφρασης των
προγόνων μας , που πριν λίγες δεκαετίες, ζούσε και εκφραζόταν μ’ άλλα
μέσα ψυχής.
Τα υπόλοιπα θα φανερωθούν στην οπτικοακουστική εκδήλωση…